دکتر غلامحسین صدیقی

 

من به شخصه به دکتر غلامحسین صدیقی خیلی ارادت دارم چون فردی بوده دارای وجدان و روحیه علمی و یک پوزیتیویست به تمام معنا. از ایشان  نقل می کنند که  می گفته:

 «من در جوانی دو چیز را طلاق گفته ام، یکی دین را و یکی فلسفه را.»

و همین عبارت نشانگر روش علمی و رویکرد ایشان است. 

همچنین تز دکتری او  درباره جنبش های دینی در ایران در نخستین سده های تاریخ اسلامی نوشته ای بسیار مهم است و در زمینه خود کم نظیر.  دکتر جواد طباطبایی  از او نقل می کرد که وی به جای واژه ی «جامعه شناسی» واژه ی «اجتماعیات» را بکار می برده است و این نکته سنجی و ظرافت این مرد دانشمند را می رساند.

اما با تمام این توضیحات، از ایشان نقل شده که در روزهای بحرانی و آشوب زده حکومت شاه جمله ای بیان کرده که من خیلی موافق با آن نیستم. آن جمله این است:

 

«ملت ایران می داند چه چیز را نمی خواهد، اما نمی داند چه چیز را می خواهد.»