خرنامه

در زمان لویی پانزدهم و صدارت دوک دوبورین، یکی از آن وزیرپرسید:

«چرا مردمان قابل را در امور دولت دخالت نمی دهی، و اشخاص بی سر و پا و مجهول الحال را مدیر ادارات دولتی می نمایی؟»

وزیر پاسخ داد:

«من تو را عاقل می دانستم و حسن ظنی به مشاعر تو داشتم حالا فهمیدم که به خطا رفته بودم. مرد عزیز، من صدارت را به جهت شخص خود می کنم نه برای دولت، خودخواهم نه دولتخواه. چون در خود آن لیاقت و استعداد را نمی بینم که از روی استحقاق به مقام منیع صدارت نایل گردم، صدارت را تنزل داده با وضع پست خود برابر می نمایم. اشخاص بزرگ عاقل را اگر شریک خود سازم و دخالت دهم، کم خردی و نادانی خود من ظاهر شود. پس اشخاص پست ناقابل را بر سر کارها می گذارم تا خود بر آنها تفوق داشته باشم».

قسمتی از متن خرنامه نوشته محمد حسن خان اعتماد السلطنه