قدرت
سه شنبه, ۳۰ ارديبهشت ۱۳۹۳، ۱۲:۳۹ ب.ظ
قدرت یعنی تحمیل اراده ی کسی بر دیگران.
(ماکس وبر)
هنگامی که کسی می پرسد فلسفه به چه کار می آید، پاسخ باید ستیزه جویانه باشد، چرا که پرسش کنایه آمیز و نیش دار است. فلسفه نه به دولت خدمت می کند و نه به کلیسا، که هر دو دغدغه های دیگری دارند. فلسفه به خدمت هیچ قوه ی مستقری در نی آید. کار فلسفه ناراحت کردن است.
فلسفه ای که هیچ کس را ناراحت نکند و با هیچ کس ضدیت نورزد فلسفه نیست.
کار فلسفه آزردن حماقت است، فلسفه حماقت را به چیزی شرم آور تبدیل می کند. فلسفه کاربردی ندارد جز افشا کردن پستی های اندیشه در تمامی اشکالش. آیا جز فلسفه رشته ای هست که به نقد تمامی رازآمیزگری ها، هر خاستگاه و هدفی که داشته باشند، همت گمارد؟
ژیل دلوز
برگرفته شده از humansciences.blog.ir
کلمات کلیدی
بایگانی
- مهر ۱۳۹۸ (۱)
- شهریور ۱۳۹۳ (۲)
- مرداد ۱۳۹۳ (۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۱)
- فروردين ۱۳۹۳ (۳)
- اسفند ۱۳۹۲ (۵)
- بهمن ۱۳۹۲ (۱)
آخرین مطالب
- ۹۸/۰۷/۱۴سلام
- ۹۳/۰۶/۳۱دکتر غلامحسین صدیقی
- ۹۳/۰۶/۰۹هگل
- ۹۳/۰۵/۲۷مزه ی شک
- ۹۳/۰۵/۲۳خرنامه
- ۹۳/۰۲/۳۰قدرت
- ۹۳/۰۱/۲۳نظام طبیعت
- ۹۳/۰۱/۰۳به بانگ چنگ مخور می که محتسب تیز است
- ۹۲/۱۲/۱۳دانش راستین
محیی